Held ég sé að springa..

Já Gleðileg jól!  Svo sannarlega gleðileg, fékk æðislegar jólagjafir sem ég ætla ekki að tíunda hér.  Ein efnislega gjöfin var þó öðrum fremri en kostaði þó minnstan peninginn en helling af tíma og þolinmæði. Þarf væntanlega ekki að segja að langbesta gjöfin var að við fjölskyldan gátum verið saman hress og kát (og jafnvel pínulítið hlaupandi í hringi, sumir að minnsta kosti). 

Húsið er eins og eftir sprengjuárás, dót út um allt.  Pakkamaraþon aðfangadagsins tók enda ekki nema um 3 klukkutíma með stuttri pásu.  Mömmunni hreinlega fallast hendur og lætur sem hún sjái ekki draslið.  “Kannski á morgun” hugsar hún og sest aftur í stólinn með bókina sína.  Er að lesa sögu Magneu sem Sigmundur Ernir skrifaði,  svo átakanleg, vel skrifuð og ótrúlega sorgleg en mögnuð sönn saga.  Mamman situr grátandi í stólnum og sest niður við hvert tækifæri til að lesa á milli þess sem hún þjónustar ungana sína.

Borða, borða og borða og í dag meira að borða

Hafðu það nú gott á annan dag jóla, kveðja, Áslaug

 

Athugasemdir

[Þóra S. Guðmannsdóttir (IP-tala skráð) 27.12.2008 kl. 17:52]

Það er frábært að heyra að allir gátu verið heima á jólunum. Til lukku með það vinkona. Knús og kossar og feitt faðmlag til ykkar frá okkur héðan.

Hafðu það sem allra best :0)

[Áslaug Helga Hálfdánardóttir, 28.12.2008 kl. 07:55]

Já, elsku Þóra mín, alveg yndisleg jól og sendi beint til baka enn feitara faðmlag, marga kossa og risaknús