Útlaginn

27.7.2008 | 20:47

Við gerðum eins og hinir, enda hlaut að koma að því að hjarðeðlið léti á sér kræla. Brunuðum eins og þúsundir annarra af stór Reykjavíkursvæðinu út úr bænum, til að njóta náttúrunnar. Já, njóta náttúrunnar í hóp, eins og hundruðir aðrir. Leggja bílnum þétt upp að næsta bíl, helst þannig að nágranninn komist ekki út. Sitja svo og glápa inn í næsta garð, sjá karlinn grilla og kerlinguna öskra á krakkana! Vagn við vagn eða bíll við bíl, tjöldin sem voru enn gjaldgeng þegar ég fór síðast í útilegu árið 2002 voru eins og einmana strá á stangli, kannski svona 3 og alveg pottþétt einhverjir útlendingar! Hjólhýsi, pallbílar og fellihýsi eru húsakostur landsmanna á flótta úr stórborginni, meira að segja tjaldvagninn er orðinn sjaldséður. Tjaldsvæðið, flóttamannabúðir ríka fólksins á Íslandi. Hver ofan í næsta koppi. Allt krepputal lætur maður sem vind um eyru þjóta, enda 90% búðar búa á jeppum eða þaðan af stærri trukkum. Leit að minnsta kosti ekki út fyrir að almenningur láti bensínránið á sig fá og taki rútuna, búinn að selja allt fína dótið og hafi tjaldið úr Rúmfatalagernum með í för.

Annars hin skemmtilegasta útilega fyrir utan fulla gaurinn sem reif í mig á kvennaklósetinu, þar sem ég stóð með Matthías minn í fanginu og benti honum pennt á þetta væri jú kvennaklósetið! Til allrar lukku komu aðsvífandi tvær ungar konur sem björguðu mér og Matthíasi og höfðu meiri burði í að rökræða við ofurölva aum…! Hjartað í mömmunni barðist þó hratt, sem hélt að hún væri mætt í fjölskylduvænt umhverfi en ekki á Eldborgarhátíðina frægu! Fékk líka sirka 6 klukkutíma frá tónlistarferli Bó Halldórssonar, allt frá Brimkló til dagsins í dag, beint í æð frá einhverjum nágrönnum neðar í skóginum. Sannfærði börnin að þau ættu að ímynda sér að þau væru að hlusta á útvarp Latibæ fyrir svefninn. Bó er góður og allt það, en 6 klukkutímar, hefði alveg verið til í smá variasjónir á tónum. Hann á greinilega mjög digga aðdáendur, sem hlusta bara á Bó og ekkert annað! Eins var ég eilítið hissa á hamagangi nokkurra húsabúa, sér í lagi kannski fólkinu sem vakti alla þá sem reyndu að sofa, seint um nóttina, með hrópum og köllum enda búin að týna barninu sínu! Já, við Íslendingar alltaf svo penir eitthvað!

Ég læt þó ekki mitt eftir liggja og eftir að hafa fengið gistingu í fellihýsi þá læt ég sko ekki draga mig inn í tjald aftur. Nei-hei, þurfti þó að fá ansi fullkomnar lýsingar hvernig apparatið væri hitað upp og hvort ekki væri örugglega gasskynjari í hýsinu. Pínu svona vantraust enda mín ekkert sérdeilis of hrifin af miklum tækninýjungum. Átti sjálf örugglega með stærri rútum á svæðinu og hefði örugglega staðið fyrir mestum hávaða ef ég hefði ekki gleymt gítarnum og rauðvíninu heima. Enda kannski nóg að muna td. bara það að telja börnin inn í bílinn!

Fyrsta útilegan afstaðin og hlakka til að ári…

Knús, Áslaug útlagi!

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

mínir nágrannar sungu Bubba. Tékkaðir þú nokkuð á því hvort þetta hafi verið Bó??

Sævar (IP-tala skráð) 28.7.2008 kl. 09:39

Sesselja Fjóla Þorsteinsdóttir, 28.7.2008 kl. 16:30

Þetta er magnað!!!! Það eru endalaus ævintýri hjá litlu kópavogs fjölskyldunni :)

knús og sjáumst fljótlega,

Heiða

Heiða Ólafs (IP-tala skráð) 29.7.2008 kl. 15:23

Ha, ha, ha, Sævar!! Góð tilgáta, ég reyndar tékkaði ekki svo maður veit aldrei!!

Fjóla mín, knús til baka á þig!

Dugleg delpa Heiða mín, kát með að mín sé farin að kommenta! Já, það er sko aldrei lognmolla hjá genginu í Kópavoginum. Hlakka til að við pródúserum skemmtibombu á næstu vikum! Knús!!

Áslaug Helga Hálfdánardóttir, 29.7.2008 kl. 19:14